شصت و هشت نکته برای مدیریت جلسه (حلقه صالحین) :

1-  با توکل به خدا و نام خدا جلسه را شروع کنیم. ۲-  اخلاص و تقوا را رعایت کنیم. ۳-  ساعت جلسه را تغییر ندهیم. ۴-  وقت جلسه، نشاط روحی و عاطفی خود را حفظ کنیم. ۵- وفای به عهد، خوش قولی و تواضع را از یاد نبریم. ۶- از قضاوت ناصحیح نسبت به متربیان پرهیز کنیم. ۷- اشتباهات خود را توجیه نکنیم. ۸- از علماء، بزرگان و شخصیتهای دینی با احترام نام ببریم. ۹- از به کار بردن کلمات خارج از نزاکت بپرهیزیم. ۱۰- پرگوئی نکنیم، در واقع آنقدر بگوئیم که می توانیم بشنویم.

۱۱- رازدار و محرم اسرار متربی باشیم. ۱۲- از تعصب بیجا بپرهیزیم. ۱۳- از متربی توقعات بیش از اندازه نداشته باشیم. ۱۴- رسا و روان بودن کلمات و جملات را رعایت کنیم. ۱۵- از داشتن تکیه کلام پرهیز کنیم. ۱۶- آرام و شمرده صحبت کنیم. ۱۷- ساده تدریس کنیم؛ اما عمیق. ۱۸- در املاء و اداء صحیح کلمات دقت کنیم . ۱۹- ذوق و استعداد متربیان را شناسایی و هدایت کنیم. ۲۰- بین متربیان رقابت سالم و مثبت ایجاد کنیم. ۲۱- در برخوردها عدل و انصاف را رعایت کنیم. ۲۲- به همه توجه و نگاه یکسان داشته باشیم. ۲۳- از تشویق به موقع غافل نشویم. ۲۴- سخن متربی را بی مورد قطع نکنیم. ۲۵- کارها و فعالیتهای مربوط به حلقه را بین متربیان تقسیم و به آنها مسئولیت بدهیم. ۲۶- در هنگام موعظه، خود را مخاطب اصلی قرار دهیم. ۲۷- به مقررات محیط احترام بگذاریم. ۲۸- سعی کنیم کردار و رفتار خوبی از خود نشان دهیم. ۲۹- پیش از جلسه، شناختی اجمالی از وضعیت، موقعیت و سطح معلومات متربیان بدست آوریم. ۳۰- بیش از اندازه در کار متربیان، خود را دخالت ندهیم. ۳۱- شخصیت خویش را پیش متربیان سبک نکنیم. ۳۲- مقررات خشک و افراطی را از حلقه دور کنیم. ۳۳- نسبت به فعالیت متربیان بی تفاوت و بی توجه نباشیم. ۳۴- در آموزش از گروه گرائی و خط بازی خودداری کنیم. ۳۵- بر موضوعات جاری، تسلط و از آن اطلاع کافی داشته باشیم. ۳۶- در افزایش آگاهیها و محتوای علمی خود بکوشیم. ۳۷- به سؤالات متربیان با لحن خوب و مناسب پاسخ دهیم. ۳۸- مطالعه پیش از تدریس و آمادگی قبلی جهت آموزش داشته باشیم. ۳۹- برنامه ریزی داشته باشیم. ۴۰- ابتکار و خلاقیت داشته باشیم ۴۱- از روشهای تدریس و نحوهٔ به کار گیری آنها آگاه باشیم. ۴۲- به کیفیت شروع، ادامه و پایان جلسه توجه داشته باشیم. ۴۳- بتنوع را فراموش نکنیم. ۴۴- از تجربیات دیگران استفاده کنیم. ۴۵- در هر جلسه مطالب نو وتازه ای بیان کنیم. ۴۶- سعی کنیم متربیان در ارتباط با مطالب بیان شده ما فعالیت عملی داشته باشند. ۴۷- متربی را نسبت به یادگیری تشنه کنیم. ۴۸- در صورتی که احساس خستگی در چهره متربیان مشاهده کردیم، از ادامه جلسه خودداری کنیم. ۴۹- سعی کنیم همواره اشکالات خود را رفع کنیم. ۵۰- موضوع و عنوان جلسه را در ابتدای تدریس مشخص و بازگو کنیم. ۵۱- جلسه را مرحله به مرحله پیش برده و از شاخه به شاخه پریدن بپرهیزیم. ۵۲- بیش از اندازهٔ معمول به جزوه، کتاب و یا متن نگاه نکنیم. ۵۳- از طرح شبهات و اشکالات بدون جواب بپرهیزیم. ۵۴- جمع بندی جلسه را در انتها فراموش نکنیم. ۵۵- از داشتن لحنی یکنواخت و تن صدای ثابت بپرهیزیم. ۵۶- دقت کنیم مسائل ارائه شده در حد فهم متربیان باشد. ۵۷- در هنگام جلسه از وسائل و امکانات آموزشی موجود حداکثر بهره را ببریم. ۵۸- در هنگام جلسه حتی الامکان از مثال استفاده کنیم. ۵۹- خلاصهٔ درس را در انتهای جلسه بازگو و از متربیان نیز بخواهیم. ۶۰- ظاهری آراسته و منظم داشته باشیم و در نظر بگیریم که زیبایی، سادگی است. ۶۱- در کارهایمان نظم داشته باشیم تا الگوئی مناسب برای متربی باشیم. ۶۲- نتایج جلسات را بررسی کنیم تا نقاط ضعف و قوت را بیابیم. ۶۳- در هنگام خشم، بر احساسات و عواطف خود غلبه کنیم. ۶۴-  در تمام کارهای خود، قاطعیت و برش داشته باشیم. ۶۵- متربی را در بالا رفتن از نردبان علم و معرفت یاری کنیم. ۶۶- در هنگام تدریس سعی کنیم تمام توجه متربیان را به خود جلب کنیم. ۶۷- فرصت انتقاد از خود را به متربیان بدهیم. ۶۸- از اینکه نسبت به پاسخگوئی به برخی از سؤالات قادر نیستیم، هراس به خود راه ندهیم و به راحتی اقرار کنیم که پاسخ آن را نمی دانیم.

صـالحیـن آنـلاین | قرارگاه سرگروه ها و مربیان فرهنگی کشور salehinonline.ir