شما جز کدام گروه والدین هستید؟

۱- والدین غیر فعال؛ اینگونه والدین در ایجاد شادابی کودک، هیچ نقشی ندارند و فرزندان آنها به نوعی یتیمان محسوب میشوند. ۲- والدین سلطه گرا؛ بیشتر به فکر برقراری رابطه عمودی هستن. کنترل گر و نه تنها شادی کودک را تامین نمیکنند، بلکه اینها را به افسردگی و پرخاشگری سوق میدهند. ۳- والدین نالان؛ اغلب گله و شکایت میکنند و باعث خستگی روانی فرزندان میشوند. ۴- والدین نظریه پرداز؛ به جای انتخاب عملکرد صحیح، روش خود را با به کار بردن الفاظ و عبارات توجیه میکنند. ۵- والدین پریشان افسرده؛ زبان بد گفتارشان موجب نابسامانی کودک میشود. ٦- والدین مهربان منفی؛ بیش از اندازه از کودکان حمایت میکنند که موجب عدم رشد کودکان و پُرتوقع بار آمدن کودک میشود. وقتی توقعش برآورده نشود، ناراحت میشود. ۷- والدین مسئول؛ همچنان که مسئولیت تأمین نیازهای فیزیولوژیکی را دارند، مسئولیت شادی و موفقیت کودک را هم میپذیرند و برای رسیدن به این هدف، سیستم خانواده را به یک خانواده کارآمد و موفق تبدیل کرده، شیوه های درست فرزندپروری را می آموزند.

(برگرفته از کتاب نکات تربیتی

بـرای داشـتـن کــودکــان شــاد 

نوشته ی دکتر مصطفی تبریزی)

از زبان پروفسور حسابی :

22 سال درس دادم...

1- هیچگاه لیست حضور و غیاب نداشتم. (چون کلاس باید انقدر جذاب باشه که بدون حضور و غیاب شاگردت بیاد سر کلاس) 2- هیچگاه سعی نکردم کلاسم را غمگین و افسرده نگه دارم! (چون کلاس، خانه دوم دانش آموز هست) 3- هر دانش آموزی دیر آمد، سر کلاس راهش دادم! (چون میدونستم اون اگر 10 دقیقه هم بیاد، کلاس یعنی احساس مسئولیت نسبت به کارش) 4- هیچگاه بیشتر از دو بار حرفم را تکرار نکردم. (چون انقدر جذاب درس میدادم که هیچکس نگفت بار سوم تکرار کن) 5- هیچگاه 90 دقیقه درس ندادم! (چون میدونستم کشش دانش آموز متوسط و کم هوش و باهوش با هم فرق داره) 6- هیچگاه تکلیف پولی برای کسی مشخص نکردم! (چون میدانستم ممکنه بچه ای مستضعف باشه یا یتیم...) 7- هیچگاه دانش آموزی رو درب دفتر نفرستادم. (چون میدونستم درب دفتر وایسادن یعنی شکستن غرور) 8- هیچگاه تنبیه تکی نکردم و گروهی تنبیه کردم! (چون میدونستم تنبیه گروهی جنبه سرگرمی هست ولی تنبیه تکی غرور را میشکند.)