به نام خداوند مهر آفرین

طفل ،از غضبِ گاه به گاه ِمادر

باشد چه لطیف عذر خواه مادر!

مادر چو به قهر خیزدش بگریزد

دانی به کجا؟ هم به پناه مادر

- سخن از بهداشت روانی است،  مقوله ای که از بهداشت جسمی جدا نیست. ناگفته پیداست که سلامتِ جسم و روان دوبال از سلامت من و شماست. و اما بهداشت روانی چیست؟

    بهداشت روانی: تواناییِ سازگاری با دیدگاه های خود و دیگران و رویارویی با مشکلات زندگی است. اگر با دقت به کلمه کلمه ی این تعریف توجه کنیم اهمیت بهداشت روانی را در فرایند موفقیت و شادکامی درمی یابیم.  و توجهی دوباره به آن آشکار خواهد کرد که من تا چه اندازه از بهداشت روانی بهره مند می باشم.

   عوامل موثر در بهداشت روانی: این عوامل بسیارند که در این مختصر نمی گنجند و ما فقط به یکی از آن ها اشاره می کنیم  و آن «ا حساس ِتعلّق به مجموعه ای می باشد که در آن زندگی می کنیم که برای دانش آموز خانه است و مدرسه» و شعری را که در مطلع سخن آوردیم بیانگر این واقعیت است: احساس تعلقی که کودک به مادر دارد (به طور کلی احساس تعلق کودک به خانه) بهداشت روانی او را در خانه تامین می کند؛ 

و اما همکار عزیز! من و تو تا چه اندازه موفق شده ایم این احساس تعلق را در دانش آموزانمان نسبت به خانه ی دومشان و نهایتا تامین بهداشت روانی آنها ایجاد کنیم؟ کمی بیندیشیم.

باتشکر از جناب استاد محمدحسن صاحبدل؛

معاون آموزشی متوسطه ی دوره اول مجتمع آموزشی فرهنگی معلم

در مرکز تربیت معلم دینی عربی دارالفنون، به دانشجو ها می گفتم: آقایون شما کاری بکنید که دانش آموزا از شما خوششون بیاد ، شمارا دوست داشته باشند، اگه دبیر دینی را دوست داشته باشند، صدای قرآن که بشنوند به عشق شما به اون توجه می کنند. صدای اذان را که بشنوند به یاد شما از اون لذت می برند. هیچ چی هم به اونا یاد ندید، حداقل در اونا گرایش به دین به وجود آورده اید. اونا خودشون به دنبال دین، راه می افتند. هدف اصلی درسِ دینی همینه، شما اگه سخن مولفین کتابهای دینی را خطاب به خودتون در اول کتاب های دینی بخونید، اونا از شما همین هارا میخوان. ... شما این کار را بکنید اگه ثواب داشت مال شما، هرچی هم گناه داشت مال من. بعد به اونا می گفتم چه قدر... دبیران دینی که باعث نفرت دانش آموزان از دین شده اند و چه دبیران ریاضی که اقلیت ها را وارد اسلام کرده اند. نمونه ی این دبیران ریاضی دوست عزیزم آقای ...... دبیر منطقه ی 10 تهران که بااخلاق جذاب و بیان هنرمندانه ی زیبایی های اسلام درآموزشگاه علمی مهربان در خیابان ستارخان، دانش آموز غیر مسلمان را عاشق اسلام و وارد اسلام کرد. واما خاطره ی تلخی هم از یک معلم دینی ........ دوران آموزش نظامی را در پادگان باغ شاه (حر) می گذراندیم. استادی داشتیم که به ما روان شناسی درس می داد. در تمام صحبت هایش کینه ای پنهان از دین و دین داری به مشامم می رسید. به خودم می گفتم این استاد برای دین زدایی آمده نه روان شناسی...... یک روز نمی دانم به چه مناسبتی این خاطره را از دوران دبستان خود تعریف کرد: یک معلم دینی داشتیم، خیلی سخت گیر بود. امام هارا گاه از اول به آخر می پرسید. بعضی وقت ها هم می گفت: از آخر به اول بشمرید. یک روز مرا بُرد پای تخته و گفت: امام ها را بگو... من از ترس، هیچ چی به خاطرم نیومد. بعد به من گفت: کف دستت را بیار بالا: اول حضرتِ...... ؟! ( همراه با کوبیدن چوب تر کف دست من ) دوم امامِ.........؟! ( ضربه ی دوم ) و همین طور.... ضربه ی هشتم را که زد از هوش رفتم. از آن وقت ................ از بیان بقیه ی حرف های استاد روان شناسی معذورم... حالا برادران عزیز پرورشی و دینی، این شما و این امانت های الهی در دست شما. تا کدام راه را بپسندید. ومن الله التوفیق.

... استاد محمدحسن صاحبدل ...