- دیدگاهی واقعا باز اختیار کنید و با متربی ها رفتاری معقول داشته باشید.
- به آنچه متربی می گوید واقعا گوش بدهید، به طوری که واکنش های شما مناسب و در نتیجه برای آنان جالب باشد.
- مکالمه را با فعالیتی همراه سازید تا به متربی یاری دهد که احساس نکند خیلی بارز و در مرکز توجه است؛ اما یادتان باشد تمرکز را روی متربی بگذارید نه روی فعالیت.
- اگر متربی شما می خواهد درباره فیلم، فوتبال و ... حرف بزند، برای گوش دادن وقت صرف کنید تا چیزی برای گفتن داشته باشید.
- اگر مخالفتی دارید، شجاعت این را داشته باشید که به شیوه ای مودبانه و متناسب نظر آنان را رد کنید. نه با گوشه و کنایه. این به معنای موافقت شما در حال و آینده نخواهد بود؛ اما آنان متوجه خواهند شد که حرفشان شنیده شده است.
- به هر اشتباه و لغزشی که از جانب شما صورت گرفته است بی درنگ اعتراف کنید.
- در هر وضعیتی چیز مثبتی پیدا کنید تا در مورد متربی بگویید. برای مثال: «می بینیم که در این مورد با دقت فکر کردی که خوب است.»
... برگرفته از تارنمای دوست عزیزمون : بچه های بهشت ...
آمده مسجد؛ وسط نماز، یک دفعه، یک بچه تپل‌مپل مُهرش را از جلویش می‌رباید؛ همان سر نماز می‌خواهد به زور مُهر را پس بگیرد! درست است که «اگر نتواند چیزی که سجده به آن جایز است، بیابد، چاره‌ای جز اعاده نماز ندارد.» اما این کار بهتر است از اینکه خاطره‌ای تلخ در ذهن کودک بنشاند تا عمری از نماز و نمازگزار و مسجد بیزار شود.
منبع: توضیح المسائل امام، مسئله 1084
... برگرفته از ویکی صالحین و مسجدنما ...
