یکی از بهترین سنتهایی که در این کشور بعد از انقلاب گذاشته شد

- مرحوم شهید باهنر که رحمت و رضوان خدا بر او باد، پایه‌گذار این کار بود -

همین معاونت پرورشی است. آمدند به بهانه‌هایی این را تعطیل کردند.

حالا نمیخواهیم سوءظن‌ گونه به این مسئله نگاه کنیم،

اما به‌هرحال کج‌ سلیقگی بود. به این عنوان که پرورش باید

به وسیله‌ معلمین متنوع در کلاسها انجام بگیرد و نباید جدا باشد،

این کانونی را که مخصوص اقدام پرورشی بود، تعطیل کردند.

بله، من هم عقیده‌ام همین است. من هم عقیده‌ام این است که

شمای معلم فیزیک یا ریاضیات یا هندسه یا ادبیات یا علوم اجتماعی یا هرچه،

میتوانید معلم دین و معلم اخلاق و پرورش‌دهنده‌ی اخلاق در دانش‌آموز خودتان باشید.

گاهی یک معلم ریاضی در هنگام حل یک جدول ریاضی یک کلمه میگوید

که آن کلمه در اعماق قلب دانش‌آموز اثر ماندگاری میگذارد.

این را همه‌ی معلمین بایستی وظیفه‌ خودشان بدانند.

و من به شما عزیزانی که اینجا حضور دارید و به همه‌ی معلمها - هرچه تدریس میکنید -

عرض میکنم که از این مسئله غفلت نکنید که تربیت کردن هم جزو کار شماست؛

و چه بهتر که با نفوذ معلمی، با تأثیر روحىِ معلم بر متعلم - از این امکان - استفاده کنید

و یک نقطه‌ی روشن و نورانی ای در قلب دانش‌آموز باقی بگذارید.

یک کلمه از خدا، یک کلمه از پیغمبر، یک جمله از قیامت، یک کلمه از معنویت

و سلوک الی اللَّه و محبت به خدا، گاهی ممکن است از شما به عنوان دبیر ریاضی

یا دبیر ادبیات یا معلم کلاس اول دبستان یا دوم دبستان صادر شود

که شخصیت این کودک یا این نوجوان، این انسانی را که مخاطب شماست،

شکل مطلوب بدهد که از صد ساعت حرف زدن در شکلهای دیگر اثرش بیشتر باشد.

این به جای خود محفوظ؛ این وظیفه است، لکن نافی این نیست که ما در آموزش و پرورش

یک بخشی داشته باشیم که به طور متعهد و مسئول، نگران قضیه‌ی پرورش باشد؛

چون میدانیم آموزشِ بدون پرورش راه به جایی نخواهد برد،

آموزشِ بدون پرورش همان بلایی را بر سر جوامع انسانی خواهد آورد

که امروز بعد از گذشت صد سال، صدوپنجاه سال یا بیشتر،

جوامع غربی دارند آن را احساس میکنند. اینها از آن چیزهایی است

که آثار آن ده ساله و بیست ساله ظاهر نمیشود؛ یکوقت چشم باز میکنید،

میبینید یک نسل ضایع‌شده است و کاریش نمیشود کرد.

یک نسل، مأیوس‌کننده است.

بیانات در دیدار معلمان استان فارس ۱۳۸۷/۰۲/۱۲